Paragraf <p>

Mirosław Zelent

Akapit (paragraf, ustęp) tekstu, to znacznik <p> (od ang. paragraph). Znacznik <p> w prosty i skuteczny sposób pozwala stworzyć pożądany podział dłuższego tekstu na łatwiejsze do strawienia akapity:

<p>Czy pan wie, jaka jest matematycznie obliczona szansa dowolnej kupki materii
w kosmosie, że zostanie wciągnięta w obręb procesów życiowych, choćby jako liść,
kiełbasa albo woda, którą wypije żywy stwór?</p>

<p>Jako garść powietrza, którym odetchnie? Kosmos jest bezbrzeżnie martwy
Jedna cząstka na kwadrylion może wniknąć w koło życia, w obieg narodzin i gnić
– jakaż to rzadkość niesłychana!</p>

Ludzie stawiający swoje pierwsze kroki w HTML (siłą przyzwyczajenia z edytorów tekstowych) bardzo często zamiast stosować akapity tekstu, wstawiają co kilka zdań podwójne znaczniki <br><br>, które również tworzą wizualne wrażenie istnienia akapitu:

Czy pan wie, jaka jest matematycznie obliczona szansa dowolnej kupki materii
w kosmosie, że zostanie wciągnięta w obręb procesów życiowych, choćby jako liść,
kiełbasa albo woda, którą wypije żywy stwór?
<br><br>
Jako garść powietrza, którym odetchnie? Kosmos jest bezbrzeżnie martwy.
Jedna cząstka na kwadrylion może wniknąć w koło życia, w obieg narodzin i gnić
– jakaż to rzadkość niesłychana!

Tag <br> (od ang. break = złamanie linii) to w HTML odpowiednik naciśnięcia klawisza Enter na klawiaturze. Zaś dwa złamania linii, jeden po drugim, siłą rzeczy stworzą przerwę w tekście, która zachowa się podobnie jak akapit. Jednakże znacznik <p> jest dużo lepszy do tego celu, bo łatwiej stylizuje się dzięki niemu wewnętrzny tekst akapitu w CSS, z użyciem chociażby klasy, na wzór: <p class="nazwaklasy"></p>.

Znaczników <br> wygodnie wystylizować nie sposób, gdyż stanowią po prostu złamanie linii. Paragraf to już co innego – możemy powiedzieć: odtąd dotąd tekst ma wyglądać następująco, ustawić w klasie justowanie, krój, rozmiar i kolor czcionki w CSS. W kontekście SEO również paragrafy spisują się lepiej niż <br><br>, gdyż lepiej oddają robotowi budowę witryny.

Znacznika <br> można używać, ale wewnątrz paragrafu, żeby na przykład złamać linię gdy jest to rzeczywiście jest potrzebne. I rzeczywiście czasami jest - na przykład gdy publikujemy poezję (tam złamanie linii kończy wers wiersza):

<p>Wiatr drzewa spienia. Ziemia dojrzała.<br>
Kłosy brzuch ciężki w gorę unoszą<br>
i tylko chmury - palcom czy włosom<br>
podobne - suną drapieżnie w mrok.<br>
Ziemia owoców pełna po brzegi<br>
kipi sytością jak wielka misa.<br>
Tylko ze świerków na polu zwisa<br>
głowa obcięta strasząc jak krzyk.<br>
Kwiaty to krople miodu - tryskają<br>
ściśnięte ziemią, co tak nabrzmiała,<br>
pod tym jak korzeń skręcone ciała,<br>
żywcem wtłoczone pod ciemny strop.<br>
Ogromne nieba suną z warkotem.<br>
Ludzie w snach ciężkich jak w klatkach<br>
krzyczą.</p>

Zatem reasumując: jeżeli dwa fragmenty tekstu tworzą osobne wątki myślowe czy informacyjne, to umieśćmy je w osobnych paragrafach (dla wygody czytającego). Pełne docenienie paragrafów przyjdzie z czasem, kiedy będziesz więcej atencji poświęcać semantyce kodu, jego poprawności i czystości. Dzięki doświadczeniu docenisz tę autentyczną łatwość ostylowania tekstu akapitu i naturalnie przestawisz się na tworzenie tagów <p></p> zamiast <br><br>. Miej dla siebie cierpliwość!