Sieci komputerowe | 20. Ruter Cisco (#1) Budowa, funkcje, interfejsy

Interfejsy rutera

Damian Stelmach

Każdy model rutera może posiadać wiele różnych interfejsów i kart sieciowych. Wiele modeli CISCO można rozbudowywać stosując dodatkowe karty i moduły. Ich pełną listę oraz modele kompatybilnych z nich ruterów znajdziemy na tej stronie Cisco.

Pewna grupa kart jest niezbędna, aby ruter mógł spełnić swoje funkcje. Do najwyższych interfejsów jakie możemy spotkać zaliczyć należy:

• port konsolowy (ang. Console) – port służący do konfiguracji,
• port pomocniczy (ang. Auxiliary) – dawniej port konfiguracyjny i modemowy, obecnie rzadko używany,
• port Ethernet – służący do połączeń z urządzeniami w sieci lokalnej (LAN),
• port SERIAL (nowszy SMART SERIAL) – służący do połączeń z urządzeniami w sieci rozległej (WAN).

Złącza WAN, czyli takie które służą do podłączania rutera do sieci rozległej są to złącza szeregowe, zwane SERIAL. Same karty, realizujące połączenia WAN to natomiast karty WIC (ang. Wan Interface Card) oraz HWIC (ang. High-Speed Wan Interface Card). Jak widać na grafice powyżej, spotkać możemy dwie wersje sprzętowe tych interfejsów. Większa końcówka to tak zwany interfejs SERIAL pięć w jednym, ta mniejsza końcówka natomiast to nowszy standard SMART-SERIAL, również obsługujący pięć standardów, jednak lepszy z kilku względów od tego większego. Po pierwsze jest fizycznie mniejszy, posiada mniej pinów no i jest szybszy.

Jeśli chodzi o interfejsy Ethernetowe no to jako przewód łączący je z urządzeniami w sieci lokalnej używa się zwyczajnej skrętki, natomiast połączeń WAN obsługiwanych przez interfejs SERIAL używa się kabla oznaczonego symbolem DB60.

Ten kabel, najczęściej po drugiej stronie podłącza się do urządzenia zwanego CSU/DSU. Tego typu sprzęt służy do łączenia lokalnej sieci z siecią WAN usługodawcy, od którego wynajmujemy czy też dzierżawimy infrastrukturę sieci rozległej.

Taką skrzyneczkę albo większą dostajemy od usługodawcy (ta jest tylko przykładowa), kiedy podpiszemy z nim umowę. Jej zadaniem jest zamiana sygnału pochodzącego z rutera, na format sygnału obsługiwany przez daną firmę wynajmującą łącza WAN. Kabel DB60 podłączamy do CSU/DSU jednym z pięciu rodzajów wtyków. Bardzo często jest to wtyk V.35, ale dobierając odpowiednią końcówkę kabla DB60 należy zwrócić uwagę jakim złączem dysponuje CSU/DSU, które od usługodawcy otrzymaliśmy.

To jest jedna z dostępnych opcji. Alternatywą może być użycie rutera ze zintegrowanym urządzeniem CSU/DSU lub też użycie karty rozszerzeń, która moduł taki ma wbudowany, wówczas nie potrzebne są kolejne, zewnętrzne urządzenia.

Połączenia na interfejsach SERIAL to oczywiście nie jedyne formy łączenia rutera z siecią rozległą, siecią WAN. W ofercie Cisco znajdziemy również karty do takich połączeń, które obsługują standard Ethernet, a jako medium wykorzystują skrętkę lub światłowód.

Dobór danego sposobu łączenia rutera z siecią WAN ostatecznie zależy zastosowań sieci, technologii, ale także od firmy, która nam łącza WAN wynajmuje.

Na szkolnych laborkach czy też w sytuacji kiedy rutery znajdują się w bliskiej odległości od siebie można je również za pomocą złączy WAN podłączyć bezpośrednio. Jeśli wyposażone są w interfejsy SERIAL stosuje się wówczas dwa przewody DB60, oba po jednej ze stron mają zakończenie smart serial, a po drugiej np. końcówkę V.35, jeden kabel męską, drugi żeńską, oba spięte ze sobą tworzą wówczas jeden długi przewód, którym łączy się rutery.

Jeśli posiadamy rutery uzbrojone w karty ze zintegrowanym CSU/DSU możemy je również połączyć ze sobą skrętką z odpowiednią sekwencją żył w końcówkach.