Sieci komputerowe | 14. Windows Server (#6) Hyper-V

Wirtualne przełączniki sieciowe

Damian Stelmach

Aby wirtualna maszyna utworzona za pomocą Hyper – V mogła korzystać z sieci, należy dodać do niej kartę sieciową, a w jej ustawieniach określić rodzaj wirtualnego przełącznika. Do wybory mamy 4 rodzaje wirtualnych przełączników sieciowych:

• Przełącznik domyślny (ang. Default Network) – jest to przełącznik utworzony automatycznie przez Hyper-V, dostępny po instalacji usługi. Maszyna wirtualna z takim przełącznikiem może korzystać z Internetu i sieci gospodarza poprzez usługę translacji adresów sieciowych (NAT). Na podobnej zasadzie działają domowe rutery.
• Przełącznik zewnętrzny (ang. External) – jest to rodzaj wirtualnego przełącznika, który pozwala wirtualnej maszynie korzystać z sieci gospodarza. Jeśli karta sieciowa maszyny wirtualnej pracuje w tym trybie jest ona widoczna dla fizycznych urządzeń i hostów w fizycznej sieci, tak jakby była fizycznym urządzeniem.
• Przełącznik wewnętrzny (ang. Internal) – jest to rodzaj przełącznika, który pozwala na komunikację pomiędzy wirtualnymi maszynami oraz fizycznym komputerem, nie daje jednak możliwości komunikacji z fizyczną siecią.
• Przełącznik prywatny (ang. Private) - jest to rodzaj przełącznika, który umożliwia komunikację tylko pomiędzy wirtualnymi maszynami zainstalowanymi na danym fizycznym komputerze.

Opcje dodatkowe związane z wirtualnymi kartami sieciowymi:

• Statyczne adresy MAC
• Identyfikatory sieci VLAN
• Ochrona przed nieautoryzowanym serwerem DHCP i ruterem
• Przyspieszenie sprzętowe
• Ograniczenie przepustowości
• Port Mirroring
• Teaming kart sieciowych